مهدی اخوان ثالث
رزمندگان ایران به پیش
گرچه می بافند بهرِ شیرها زنجیرها
بگسلند آخر همه زنجیرها را شیرها
این دلیرانِ نکو با بد چه جنگی می کنند
همچو جنگِ شیرها با تیرو و با شمشیرها
تیرهاشان باد یارب، کاری و دشمن فکن
سینه هاشان ایمن از آسیبِ تیغ و تیرها
چهره هاشان پیش از شهادت دیده ام، هم بعد از آن
بود خشم آلود و آنگه راحت آن تصویرها
دیگر اکنون از جوانیمان خجالت می کشیم
گرچه چندان بد نبود دستیم ماهم، پیرها
این شهیدان نامشان تا جاودان پاینده است
زیرها بس گر زِبَر گردد، زِبَرها زیرها
نامشان چون تاجِ فخری بر سرِ این کشور است
خامه ی زرّین نویسد این به خطّ میرها
خیره سازد چشم گردون را فروغ فخرشان
می گذارد بر زمینِ زنده هم تاثیرها
ای دلیرانِ وطن، با " زنده باد ایران " به پیش !
شورِ ایمانْتان فزونتر باد و زور از شیرها
گرچه من مَزْدُشتِیمَ، امّا به زندان نیز هم
می گرفتم وجد و حال از شورِ این تکبیرها
عنترک صدّام را با دار و دسته ی بُزدلش
بر فرازِ دار رقصانیم، با زنجیرها
روستا و شهر و باغ و خانه ویران می کنند
روبهان، وانگه گریزند از نبرد شیرها
سنگدل شیرند و تضعیفِ جوانان کارشان
ریشه شان از خاک برکن، یا رب از آن زیرها
خاکِ خود را پس بگیرید، ای دلیرانِ وطن
از جهانخوارانِ غرب و شرق و این اکبیرها
این دغل دو نانِ دشمن را برانید از وطن
با قوی تر رزم ها و برترین ها تدبیرها
ملکِ خوزستان و دیگر جای ها گر شد خراب
باز آبادان شود، با بهترین تعمیرها
ای جوانان، فتحِ فرجامین بود آنِ شما
می خورم سوگند بر پیغمبران و پیرها
این شهیدان، زخمیان را بیند آیا آسمان؟
کر شود گوشِ زمین از صیحه ی آژیرها
غم مخور " امّید " بی شک بگُسلد آخر زهم
گرچه می بافند بهرِ شیرها زنجیرها
منبع: باغ موزه انقلاب اسلامی ودفاع مقدس
برچسب ها :
